Porto, Portugalia
W Porto, mieście które zamieszkuje blisko 240 tysięcy mieszkańców, istnieje premetro w postaci samodzielnej sieci szybkiego tramwaju. Na 67 km sieci tramwajowej 8 km biegnie pod ziemią (14 przystanków na 80 wszystkich). Naziemne odcinki często są odseparowane od ruchu ulicznego, są jednak odcinki gdzie tramwaje jadą “normalnie”, ulicami miasta.
Szybki tramwaj (nazywany przez mieszkańców Porto po prostu metrem) działa od 2002 roku.
Alicante, Hiszpania
W Alicante mieszka około 430 tysięcy osób. Pierwszą linię tramwajową otwarto tam w 1999 roku. Do dziś wybudowano w sumie 141 km torowiska i 59 przystanków. Trzy stacje – w ścisłym centrum miasta – są przystankami podziemnymi.
Rouen, Francja
Na północ i zachód od Paryża leży Rouen – miasto zamieszkałe przez 110 tysięcy mieszkańców. Niby mało, ale i tak zbudowano tam premetro. Dwie linie tramwajowe jeżdżą po torowisku długim na 15 km, z czego ponad 2 km to tunel pod centrum miasta. W sumie pod ziemią zlokalizowano 5 przystanków. Wszystkich przystanków jest 30.
Krzywy Róg, Ukraina
Miasto to liczy prawie 665 tysięcy mieszkańców. Działa tu, obok tramwaju tradycyjnego także tramwaj szybki, którego torowisko ma łącznie 17,7 km długości. Podziemne tunele mają 6,8 km długości i mieszczą 11 przystanków. Odcinki naziemne poza ścisłym centrum są również odseparowane od ruchu ulicznego, dlatego to rozwiązanie stanowi kompletny i prawdziwy szybki tramwaj na całej długości.
Budowę rozpoczęto w 1974 roku a pierwsze tramwaje pojechały w 1986 roku – 4 stacje. Kolejne 3 przystanki otwarto w 1989 roku a 10 lat później jeszcze 4.
Antwerpia, Belgia
Miasto to liczy ponad 490 tysięcy mieszkańców. Mieszkańcy podróżują tramwajami po długim na 76 km torowisku. W centrum miasta tramwaj zjeżdża do tuneli. Podziemna część to 7.5 km i 11 przystanków na tym odcinku.
System premetra powstaje sukcesywnie od lat 70-tych ubiegłego wieku. Pierwszy odcinek otwarto w 1975 roku, kolejne w latach 1980, 1990, 1996 i 2006. Docelowo antwerpskie premetro ma mieć 22 przystanków na odcinku 15 km podziemnych tuneli.
Polska
W Krakowie od 2008 roku istnieje prawie 1.5 kilometrowy odcinek premetra – tunelu tramwajowego łączącego Rondo Mogilskie z Politechniką. Pod ziemią zlokalizowano dwa eleganckie i nowoczesne przystanki z czego jeden – Dworzec Główny – jest zintegrowany z podziemnym dworcem kolejowym, dworcem autobusowym, drogą rowerową, naziemnym parkingiem i galerią handlową w jednym. Trzeci przystanek, również na poziomie -1, mieści się w niezadaszonym wykopie na terenie Ronda Mogilskiego.
W Poznaniu od 1997 funkcjonuje szybki tramwaj. Pierwszy odcinek, o długości ponad 6 km a poprowadzony w wykopie i na estakadach, jest w pełni odseparowany od ruchu ulicznego, dzięki czemu tramwaj może osiągać tam prędkość maksymalną nawet do 70 km/h. Na tym odcinku zlokalizowano 6 naziemnych przystanków.
W 2011 roku otwarto kolejny odcinek poznańskiego premetra – kilometrowy tunel tramwajowy. W ciągu tunelu mieszczą się dwa, zadaszone przystanki na poziomie -1.
W Warszawie istnieje fragment linii tramwaju szybkiego (Bemowo – Młociny). Jest to zwykłe naziemne torowisko tramwajowe, jednak jadący tramwaj ma nań zawsze zielone światło. Dzięki temu prędkość handlowa pojazdów sięga nawet 26 km/h.
Szczecin i Wrocław planują budowę szybkiego tramwaju.
